Ks. Alojs Andricki urodził się 2. lipca 1914 r. w Radworiu jako syn Magdaleny i Jana Andrickich. Rodzina Andrickich liczyła sześcioro dzieci: dwie córki i czterech synów, którzy postanowili podjąć studia teologiczne. Jan, Gerard i Alojs zostali wyświęceni na kapłanów. Najmłodszy brat, Alfons, który podobnie jak Gerard wstąpił do zakonu jezuitów, zginął 1940 na froncie. Ks. Alojs Andricki uczęszczał przez cztery lata do szkoły powszechnej w Radworiu, a następnie do katolickiej szkoły średniej w Budziszynie, w której z wyróżnieniem zdał egzamin dojrzałości. W tym okresie należał do towarzystwa gimnazjalnego "Włada", piastując przez dwa lata stanowisko jego przewodniczącego. W latach 1934-37 studiował teologię w akademii filozoficzno-teologicznej w Paderbornie. Podczas studiów był redaktorem "Serbskeho Studenta" - czasopisma studiującej młodzieży łużyckiej oraz pełnił funkcję rzecznika studentów łużyckich. Po ukończeniu studiów teologicznych przez rok przygotowywał się do święceń kapłańskich w seminarium diecezjalnym w Smochćicach koło Budziszyna. 30. lipca 1939 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Petrusa Legge w katedrze budziszyńskiej. W niedzielę, 6. sierpnia 1939 r. w kościele radworskim, odprawił mszę św. prymicyjną. Następnie został skierowany do swojej pierwszej i jedynej placówki duszpasterskiej przy kościele dworskim w Dreźnie.

21 stycznia 1941 został aresztowany, a 15 sierpnia uznany za winnego działań przeciw NSDAP i III Rzeszy, i przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Dachau. 3 lutego 1943 ksiądz Alojs został zamordowany zastrzykiem z trucizną. Urnę z prochami Alojsa Andrickiego złożono 15 kwietnia 1943 na starym cmentarzu katolickim przy Friedrichstraße w Dreźnie.